از دیر باز رنگرزی الیاف ابریشم (با چاپ روی پارچه های ابریشمی، اسکرین اشتباه نشود)

چه به روش طبیعی وچه به روش شیمیایی از رنگرزی پشم یا نخ مشکل تر و بی ثبات تر

بوده است.

حتی در کشور ژاپن که در زمینه تولید پارچه های ابریشمی (کیمونو و ...) و رنگرزی الیاف

ابریشمی در ردیف بالایی از تکنولوژی دنیا قرار دارند این تولیدات با مشکل عدم ثبوت رنگ

مواجه هستند بطوریکه در منزل قابل شستشو نبوده و در صورت خیس شدن رنگ میدهند.

وقتیکه ژاپنی ها از رنگ دادن  فرشهای تمام ابریشمی گله میکنند فرش فروشها در جواب

مشکل رنگ دادن کیمونوهای ژاپنی ها را مطرح و داغ آنها را تازه میکنند.

یک رشته ابریشم خام از دو رشته فیلامنت که در اطراف توسط سریسین احاطه شده تشکیل

شده است . سطح مقطع ابریشم یکنواخت نبوده وشکل آن بصورت بیضی غیریکنواخت است

اما سطح مقطع هر فیلامنت بشکل مثلث با زوایای منحنی است.

در رنگرزی ابریشم ابتدا قسمت سریسین را ازتار ابریشم جدا واقدام به رنگرزی ابریشم میکنند.

همانطورکه میدانید در تمام روشهای رنگرزی از آب بعنوان حلال استفاده میشود وبسته به جنس

الیاف ونوع رنگرزی درجه حرارت متغیراست .

ابریشم حتی در دمای ١۴٠ درجه بمدت زیاد مقاومت میکند اما در دمای ١۷۵ درجه سانتیگراد

بسرعت از بین می رود.

پس چاره چیست ؟ آیا باید با زیبایی، لطافت و درخشندگی جواهر گونه ابریشم وداع کرد ؟یا با این

نقطه ضعف رنگرزی ابریشم ساخت؟ یا به دنبال ابداع روش رنگرزی مختص ابریشم بود؟

امروزه حتی در ژاپن بدلیل کم شدن ظرفیت تولید ابریشم دردنیا و تغییرات اکولوژیستی

وآلودگیهای زیست محیطی کرم ابریشم ، گرانی روز افزون هزینه تولید ونیروی انسانی جایگزینی

الیاف مصنوعی نسبتاً منطبق با انتظارات ازابریشم وبا امکان رنگرزی ارزان وراحت، محققین و

تولید کنندگان مواد رنگرزی از اختراع روش جدیدی برای رنگرزی ابریشم صرف نظر کرده اند.

اما برای آن دسته ازافرادی که در شرایط اقتصادی بالایی قرار دارند و علاقمند به حفظ تعلقات خود

بوده و به ابریشم بعنوان والاترین الیاف طبیعی عشق می ورزند و صد البته برای رنگرزی ابریشم،

چیزی جز رنگ طبیعی نمی پذیرند، راهکارهایی در نظر گرفته اند!؟

صادقانه ترین راه قانع کردن مصرف کنندگان منسوجات ابریشمی به پذیرفتن این حقیقت که باید

با دقت در نحوه استفاده در حفظ و به تاخیر انداختن بروز این معضلات کوشا بود می باشد.

اما این روش درهمه منسوجات ابریشمی خصوصاً فرش که مشتری بمنظوراستفاده روزانه برای

سالیان سال درنظرمیگیرد منطقی وپذیرفتنی نیست ورفته رفته ازمصرف کنندگان فرش گل ابریشم

کاسته می شود.

راه دیگر استفاده از مواد فیکس کننده است که در واقع با ایجاد یک پوشش سطحی از برخی

آسیبهای احتمالی از جمله سوختن،آبدیدگی،اکسید شدن،رنگ پریدگی در مقابل نور و...جلوگیری

میکند. این راه هم نهایتاً عوارض نامطلوبی دارد واکثر فیکس کننده ها دردمای بالاتراز ۵٠ درجه

عملا خاصیت خود را از دست میدهند و آندسته که دمای بالا را تحمل میکنند باعث سفتی وتغییر

لطافت الیاف، خصوصاً ابریشم وشفافیت رنگ آن میشوند.

وانگهی هر فیکس کننده فقط برای یکی از اهداف فوق الذکرمناسب بوده و استفاده از چند فیکس

 کننده روی هم غیر ممکن وبی معنی است.