بشراز دیرباز با دیدن رنگهای زیبای پیرامون خود از گلبرگ گلهای دلفریب تا پر و بال الوان

ودلربای پرندگان وپروانه ها مجذوب و مبهوت آثار خالق عالم شده و سعی در تزیین خود با این

زیباییها میکرد.

از رنگها  قدرت ، شجاعت ، وقار وصلابت ،عشق و لطافت ،آرامش و سکون میگرفت .

اما گلها پژمرده  و پر وبال پرندگان وپروانه ها نقش البسه دائمی را ایفا نمی کرد.

انسان اولیه بعد از گلها و برگهای بی دوام به عنوان اولین پوشینه و زیرانداز با دوام

از پوست حیوانات استفاده کرد .

اولین یافته انسان درصنعت رنگ کانیها بودند .انسان اولیه ازاین رنگها جهت نقاشی روی

دیوارغارها ونقاشی روی تن خود که اقتباسی از نقوش طبیعت اطراف از گیاهان گرفته

تا سایر موجودات زنده بود استفاده میکرد.

بعدها این مواد رنگزا را به اولین پوشینه و زیر انداز خود مالید که چیزی نبود مگر پشم .!

رنگرزی ابتدایی بدنیا آمد .این سر فصل قصه رنگرزی است .

اما انسان اولیه بزودی فهمید که اکثر این رنگها با باریدن باران از بین میروند . دیدن از بین

رفتن حاصل چند روز زحمت او را به تحقیق وتفحص وا داشت ودرپی آن به رنگهای گیاهی

و حیوانی دست یافت.

او که با دقتی چندین برابرما اعمال حیوانات را زیرنظرمیگرفت ودر پاره ای موارد تقلید میکرد

دریافت که برخی ازگیاهان براثر جویدن، نشخوار واستفراغ حیوانات علفخواراز قابلیت

رنگرزی وثبوت بهتری برخوردارند. وقتیکه با سنگ دانه ومیوه های مغز دار را می شکست

اثر رنگ دادن پوست آنها را بر پشم زیر اندازش وحتی پوست خود تجربه میکرد.

گهگاه از آمیختن رنگها به آیکنهای رنگی دیگری دست می یافت.

تاثیرات زرد کردن  پوساندن وحتی ثابت ماندن ادرار حیوانات  روی پشم را می دید وعطش

دانستن او افروخته تر می شد.

همانطوریکه میدانید به علم شناخت وتبدیل مواد، شیمی میگوییم .

انسان شیمی را تجربه میکرد . اما هنوزعلمی و براساس آمار وارقام و مقدارومیزان نبود.

بشر امروزی رنگ کردن را بر اساس نیازهای خود به چند دسته تقسیم کرده است:

رنگ کردن سطوح (چوبی،پلاستیکی،فلزی و...) بمنظور: مقاومت،محافظت ویا زیبایی

رنگ کردن مایعات جهت شناسایی ، زیبایی وتزیینی

رنگ کردن الیاف، برای مقاوم سازی یا زیبایی الیاف نساجی، فرش و...

برای نساجی از دو نوع الیاف طبیعی ومصنوعی استفاده می کنند.

الیاف طبیعی عبارتند از:گیاهی(کنف ، کتان ،پنبه) حیوانی(پشم و ابریشم)

الیاف مصنوعی : مشتقات نفتی مانند نایلون،پلی استر، اکرولیک،ویا الیاف مصنوعی

دیگری مثل ویسکوز و...

از آنجائیکه مبحث خود را به رنگ کردن الیاف اختصاص داده ایم به این مقوله بسنده میکنیم.

به رنگ کردن الیاف، رنگرزی میگویند.

ایده آل ترین رنگ در صنعت رنگرزی،(رویایی دست نیافته) رنگیست که:

۱- با رنگ فوق بتوان تمام الیافهای طبیعی ومصنوعی را با کیفیت بالا، رنگرزی کرد.

٢- رنگ فوق در تمام آیکنهای رنگی موجود باشد وبا قاطی کردن رنگها بتوان آیکنهای رنگی

 دیگردست یافت.

٣- در مقابل کلیه مواد شوینده وحتی رنگ برهای قوی (هیدروسولفیت، سود سوز آور، کلر،

وحتی پریجین!!! و...) مقاوم بوده و حتی کم رنگ نشود.

لازم بتذکراست این استحکام رنگ ربطی به مقاومت الیاف ویا اینکه الیاف دربرابر مواد فوق الذکر

ضعیف بوده و ممکن است کاملآ از بین بروند، ندارد .

منظور این است که اگر حتی در محلول رنگ مذبور رنگ برهای قوی (هیدروسولفیت، کلر،

سود سوز آور، رنگاریت، وحتی پریجین! و...) بریزیم رنگ تغییری نکند .

٤- رنگ مورد نظردر برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید تا عدد هشت مقاوم باشد!

قابل تذکراست که چنین رنگی در صورت مقاومتهای گفته شده در ردیف ۳ و۴  با گذشت زمان

دچار اکسید شدن و رنگ پریدگی نمی شود.

۵– دربرابر سایش مقاوم باشد.(با مالش رنگ ازالیاف جدا نشود)

-۶این رنگ بهیچوجه روی الیاف تاثیر منفی نداشته باشد.